Á undanförnum árum hefur Valgarður Gunnarsson skapað sér býsna magnaðan en um leið þversagnakenndan myndheim.  Þversögnin felst í því að, öfugt við flesta jafnaldra sína, er hann áhangandi módernískrar fagur-og hugmyndafræði, þar sem litið er á formgerð og litróf málverksins sem merkingarbæra anga af framsækinni þekkingarleit og áretttingu manngildis.Á undanförnum árum hefur Valgarður Gunnarsson skapað sér býsna magnaðan en um leið þversagnakenndan myndheim.  Þversögnin felst í því að, öfugt við flesta jafnaldra sína, er hann áhangandi módernískrar fagur-og hugmyndafræði, þar sem litið er á formgerð og litróf málverksins sem merkingarbæra anga af framsækinni þekkingarleit og áréttingu manngildis...Módernísk fullvissa og póstmódernískur og persónulegur efi, eru burðarásar þeirrar ,,sýndarveraldar'' sem birtist í málverkum Valgarðs.  Listamaðurinn hefur hvergi slakað á fagurfræðilegum kröfum sínum, eins og sést á samsetningu formanna og þokkafullri samræmingu litanna í hverri mynd...Í myndum hans gengur eilífðin á háum hælum. Annars staðar er listamðurinn með undir merkingu hins þjóðlega, varanleika hins náttúrulega og staðfestu hina hugumstóru, þykist þó hvergi boðberi óyggjandi vitneskju.  Sérhver mynda hans eru sjálfri sér samkvæm, jafnvel þótt efasemdirnar séu allt um kring.

Úr sýningarbæklingi eftir Aðalstein Ingólfsson listfræðing.